Lozan Sonrası Türk- Yunan Nüfus Mübadelesi
((Turkish-Greek Population Exchange After Lausanne)
)
|
Author
|
:
Naim MUTLU
|
|
|
Type |
:
|
|
Printing Year |
:
2020
|
|
Number |
:
12
|
|
Page |
:
35-46
|
Summary
XIX. yüzyılda başlayan ulus devlet oluşturma çabalarının uzantısı olarak göç hareketleri sık
sık yaşanır olmuştu. Bu kapsamda 93 harbiyle başlayan Rumeli ve Anadolu arasındaki göç
hareketlerinin bir örneği Lozan sonrası Türk Yunan nüfus mübadelesidir. Genel çerçeve
belirlenirken homojen toplum anlayışı etkili olmuş ancak sosyal, ekonomik ve siyasi sorunları
yeni sorunlar doğurmadan çözümü tarafların yol haritasını belirlemiştir. Bu kapsamda
karşılıklı hak kayıplarının engellemek için “Etabli” tanımlaması yapılmış ve Batı Trakya
bölgesi ile İstanbul içi mübadele dışı tutulmuştur. Etablist sayılmak için bulundukları bölgede
18 Ekim 1912’den önce yerleşmiş olma şartı aranmıştır. Göçmenlerin geride bırakacakları
taşınmaz mallar için değer biçilmesi komisyonlarca yapılmış terk edilen evlere yeni gelen
aileler yerleştirilerek ekonominin sekteye uğramasının önüne geçilmek istenilmiştir. Bu gün
her iki devletin içinde hem yerleşiklerin torunları hem de göç edenlerin torunları geçmiş
hatıraların hikâyeleriyle yaşamını sürdürmektedir.
Keywords
Mübadele, Etabli , Göç, Lozan, Türk, Yunan, Batı Trakya
Abstract
Migration movements were frequent as a result of nation-state building efforts that began in
the 19th century. In this regard, an example of the migration movements between Rumelia
and Anatolia that started with The 93 War is; It is the Turkish-Greek population exchange that
took place after the Treaty of Lausanne. In this exchange, while determining the general
planning, the understanding of homogenous society was effective. However, the road map of
the parties has determined the solution of social, economic and political problems without
causing new problems. In this context, the definition of "Etabli" was made to prevent mutual loss of rights and it was excluded from the exchange within the Western Thrace region and
Istanbul. The condition of being settled in the region where they are located before 18
October 1912 was sought in order to be considered as “etablist”. The commissions made the
appraisal of the immovable property that the immigrants left behind. It was aimed to prevent
the disruption of the economy by placing new families in abandoned houses. Today, in both
countries, not only the descendants of the residents but also the descendants of the immigrants
continue their lives with the stories of past memories.
Keywords
exchange of population, Etabli, Migration, Lausenne, Turkish, Greek, Western Thrace
